Turnuvaya başlarken favorim Almanya idi. Hele ilk maçı seyrettikten sonra finale rahat çıkarlar demiştim. Çok rahat gelemediler ama yine de finaldeydiler. Alman futbolcusunun alışkanlığı haline gelmiş büyük turnuva oynamak. Takımlar hiç bir zaman komple yenilenmediği, eski yeni oyuncular arasında entegrasyon hep başarıyla sağlandığı için suyun yerini bilen yeni doğmuş kaplumbağa yavruları gibi hep finale doğru yürüyorlar. Bu seferki final yürüyüşü çok sıkıntılarla doluydu, çünkü 11'e koyacak yedeği yoktu adeta Löw'ün. Bizim maçı düşündüğümüzde, tam kadro çıkan biz 8 oyuncu eksiğiyle çıkan Almanlar olsaydı skor ne olurdu tahmin etmek zor değil. İşte bu yüzden Löw çok eleştirilebilir, takımı yine de finaldedir gerçi, ama finalde de olsa kaybeden yine de kaybedendir.
İspanya çok zorlandı gruplardan çıkarken, beklentileri hiç tatmin edemedi, herkes adeta saldırdı Aragones'e, "çek git" diyenler bile oldu. Bugün o sözleri söyleyenler adeta yalvarıyorlar Dede'ye. Aragones "değişime karşı direnç"i kıran isim oldu İspanyol futbolunda. Raul'u, Guti'yi, Salgado'yu sildi attı, arkasına bile bakmadı. "Aç" olmanın gücünü kullandı. "Genç" olmanın dinamizmini arkasına aldı ve "Önyargı"nın getirdiği motivasyonu. "Dürüst" oldu hep yüzüne söyledi oyuncusunun. Batıl inanca karşı durdu, 22 Haziran Laneti'ni kırdı. Uzun yıllar yapılamayanı yaptı. Bu turnuvadan sonra nasıl bir daha "Hakan Şükür" bahsi açılmayacaksa Türkiye'de, orada da "Raul" bahsi olmayacak.
Rakibe göre repertuarında çok fazla oyun şekli var İspanya'nın. Bundaki en büyük etkilerden biri artık dışarıya oyuncu ihraç ediyor olmaları. İspanyollar'ın ateşli oyununu İngilizler'in sabrı ve mantığıyla birleştirdiğinizde ortaya Avrupa Şampiyonu çıkıyor. Belki de Almanlar'ın en büyük sıkıntısı da bu. Ligleri yabancıyla dolarken, dılşarı oyuncu ihraç etmiyorlar, gelenlerden Alman çıkarmaya çalışıyorlar. Şampiyonaya en çok futbolcu gönderen ülkeydi Almanya, ama Anadan doğma Alman kaç taneydi acaba?
Bu turnuva Almanlar'ın şapkalarını önlerine koyup neyin yanlış olduğunu derin derin düşünmeleri gerektiğini göstermiştir. Keza Almanlar 2008 itibariyle taklaya gelmiştir. İspanyol Futbolu içinse bir milattır 2008, Dede'nin yerine doğru adamı bulabilirlerse, Akdeniz güneşi Avrupa'yı uzunca bir süre kavuracaktır.
* Chris Duhon New York Knicks ile 2 seneliğine anlaştı. Bu anlaşma Stephon Marbury'nin Manhattan günlerinin artık kesin olarak biteceğine delalet, çünkü Duhon ilk 5 garantisiyle geldi.
