Bu Üzülmez futbolcusuyla biz futboldan anlamıyoruz, bu Üzülmez adamsa biz adam değiliz! Bu kaçıncı be arkadaş! Kampta arkadaşını döv, maçta rakibini döv! Gel bizi de döv! Demirören'in başkanlığına gıpta etmemek imkansız, bravo Demirören durmak yok yola devam! Yazık şu taraftara!
"Eğer bütün maçlarda oynayacağımın garantisi verilirse ücretimi yarıya indirmeye hazırım."
İngilizler onu ve çalışma yöntemlerini çok beğeniyordu. Maçları saha kenarından izlemekle yetinmez, tribünde oturttuğu adamından telsizle devamlı doneler alır ve uygulardı. Hatta bazen kendisi tribüne çıkıp takımı telsizle idare ederdi. 8 sene boyunca Bolton'u çalıştırdı ve saygı duyulan bir takım haline getirdi, Lig Kupası finali oynattı, ilk kez UEFA'ya çıkardı. Bir çok İngiliz'in gözünde bir sonraki Milli Takım Hocasıydı. Önünü tıkayan McLaren'in saçma sapan performansı oldu. FA Capello'ya dönünce ortada kaldı. Yaklaşık 1,5 senedir takım çalıştırmıyordu. Keane'in istifası ile sarsılan Sunderland'in sarıldığı dal olmak üzere. Üstelik eski bir Sunderland oyuncusu Big Sam. Piyasadaki adamlardan en potansiyellisi belki de, belki de bu şok istifa onun şansı.
NBA'de alışık lmadığımız şekilde bir koç kıyımı yaşanmakta. Eddie Jordan, P.J. Carlesimo ve Şimdi de Sam Mitchell. Toronto Raptors'ın kovduğu koçu Mitchell üstelik 2007 senesinde "Coach of the year" ödülünü alan adamdı. Demek ki CV artık pek bir şey ifade etmiyor. Hızlı ve belirgin bir yükseliş yapamazsan kapının önündesin. Hele bir de geçen geceki gibi Denver'dan 39 sayı fark yediysen hiç mi hiç şansın yok. Carlesimo neyse de Jordan ve Mitchell'a gerçekten çok üzüldüm, böylesi kötü sonları hak etmiyorlardı.
Sonucu oynanmadan belli olan bir maçtı. Yorgun olduğum için seyretme gereği de duymadım. Belli oldu ki bu takımın 3 sac ayağı ve sakatlar da yokken neredeyse hiç bir şeyi var. Umalım da "Big Three"te bir şey olmasın, nazar değmesin. Maçın sevindirici tek yanı çaylak Lee'nin 19 sayısı ve kendine güveni. Redick'in bu maçta bile yokları oynaması takas değerini de düşürüyor artık. Van Gundy'nin ise Foyle ve Gortat'ı sadece garbage time'da, bir zahmet oynatması ise geçen maç yazısında da dediğim gibi strateji hatasıdır.
"Ben bu iş için doğru adam olmadığıma karar verdim. Burada olmayı hak etmiyorum."
"Hakem oyunun başından itibaren çok şımarıktı. Onunla konuşmak mümkün değildi. Belki de bir İtalyan olarak Almanları sevmiyordu. Bize karşı bir penaltı veriyorsa, bizim için de en azından bir penaltı vermeliydi!
Manchester City'i satın alan Arapların çılgılıkları bitmiyor. Kaka ve Buffon'dan sonra şimdi de Casillas'a takmış durumdalar. Önerdikleri bonservis 120 milyon €, Casillas'a da senelik 13 milyon verelim sana demişler. Sözün özü bu adamlar delirmiş. Ne yapacaksın o kadar parayı verip Casillas'ı, adamın sütünü mü sağacaksın, yününden etinden mi faydalanacaksın, ne yapacaksın ya, peygamber mi bu adam! 120 milyon € ne demek, sen nasıl Müslümansın be kardeşim, sen müslüman mısın!?! Siz müslümansanız ben değilim! Ah ulan Fahim!
Boston tam anlamıyla büyük ağabey gibi geldi bu kez bize. Kısa rotasyonundan 3 sakat verince özellikle Prince ve Allen'ın savunmalarında Van Gundy'nin eli kolu bağlı kaldı. Üstüne bir de takımın tek kalan oyun kurucusu Anthony Johnson, yedek girdiği maçlar da dahil olmak üzere en kötü oyununu oynayınca maçın büyük kısmında oyun kuruculuğu Hidayet yapmak zorunda kaldı. Hem oyun kurmak hem de Prince'in savunması çok yordu Hidayet'i. Geçen seneki mağlubiyetlerden sonra Doc Rivers bu maça takımını faklı hazırlamış, sahadaki Boston oyuncularının her hareketinden bunu anlamak mümkündü. Özellikle Garnett ve Pierce inanılmaz adapteydi maça.
Beckham ve Donovan'dan sonra 3. bir isim daha Avrupa'ya kapağı atmak üzere. Dallas'ın golcü oyuncusu Kenny Cooper Eintracht Frankfurt yolunda. Bu sezon gol yollarında çok sıkıntı çekiyordu Frankfurt. Cooper'ı buna çare olabilecek isim olarak grüyorlar. 1984 doğumlu Cooper aslında tam anlamıyla bir Amerikan mamülü değil. Babası İngiltere liglerinde kalecilik yapmışbir isim, onun da adı Kenny Cooper. Daha sonra antrenörlük de yapmış Ada'da. Bu esnada oğlan Cooper ise Mancester United altyapısında 3sene geçirmiş. Genç ve rezerv takımlarla maşa çıkmış. 2004'te Portekiz'in Academica takımına gitmiş ancak fazla forma şansı bulamayınca kiralık periyodunu erken bitirip United'a dönmüş. Sonra yine o sene Oldham'ı denemiş orada da dikiş tutturamamış sadece 7 maça çıkabilmiş, sonrasında da United bundan bi cacık olmaz felsefesiyle salmış Cooper'ı. O da ABD'ye yerleşen babasının yanına gidip, babasının ilişkilerini kullanıp FC Dallas'ta kendine bir yer edinmiş. MLS'te 2 sezondur minimum kontratla oynamış Cooper yani 100 bin $ + primler. Kontratı sona ermeye yaklaşırken de 2,5 sezonda 75 maçta attğı 33 golle, özellikle geçen sezon MLS'in en skorer 2. ismi de olarak Avrupa takımlarının dikkatini çekmiş. Daha önce Cardiff ve Rosenborg'un talip olduğu 1.91'lik golcünün yeni adresi Eintracht Frankfurt olmak üzere. Cooper Bundesliga tercihim diyor, artık 100 bin beni kesmez diyor, Dallas çok para istiyor ama gözüken o ki bu uzun adam Ocak ayında Avrupa'ya geliyor. MLS yavaş yavaş dikkat çeken ve ürün veren bir lig olma yolunda ilerliyor.
Sami Yen'de takımın gerçek yüzünü, ya da daha doğrusu geldiği yeri gördükten sonra bugünkü maçı farklı bir gözle izledim. Değişen iki adam Arda ve Ayhan'dı. Ayhan Baros'un boşalttığı alanlara girdi, Arda olabildiğince defansa yardım etti. İlk gol zaten orta saha göbeğinde oynayan adamların her zaman yapması gereken hareketi uzun zamandır ilk kez yapan Ayhan'ın savunma dengesini bozmasıyla geldi. Baros'un her zaman yaptığından farklı bir şey yapmadığı ama diğerlerinin biraz kıpırdandığı zaman neler yapabileceğini görmüş olduk. Öte yandan yenen gol tıpkı Metalist maçındaki gibi Servet'in ikramı oldu. Galiba bu adama birileri sıkışınca kaleciye pas vermek ayıp demiş olacak asla dönmüyor De Sanctis'e. Yine dönmedi, attığı şuursuz top 5 sn sonra dönüp gol oldu. Bu zaman kadar hep aşırı kendine güven dedik bu işe, yanlış yapıyoruz bence, bunun adı neredeyse laubalilik ve anlamsız güç gösterisi.
Kimse beğenmedi onu. Hep hor görüldü. Marco da Marco dendi o hep unutuldu. Oynatmadılar, bekledi, konuşmadı, çalıştı. Miyadı dolmuş adamlar getirdiler yerine, milyonlar saydılar, yılmadı, çalıştı da çalıştı. Bugün orta sahada o oynamazsa Fenerbahçe sıradan bir takım haline dönüyor. Yüreği gibi ciğeri de çok büyük, koşuyor da koşuyor. Galatasaray ve Beşiktaş galibiyetlerinin mimarı, belki de Porto maçı o olsa bu kadar kolay verilmezdi. Selçuk Şahin yine ve yeniden küllerinden doğdu...
Houston mağlubiyetinden sonra 4'te 4 yapmış oldu Orlando yukarıdaki 3 maç ve Buck maçıyla birlikte. İstikrar başarıyı getirir, ona şüphe yok. Ancak Orlando'nun başı zaten dertte iken şu sıra iyice batağa batmış durumda. Çok üzüldüğümü söyleyemem Nelson bacağındaki sakatlık nedeniyle bi süredir yok ve 1 numara Johson'a kalmış durumda. Johnson ilk maçında zorlanmış olsa da sonrasında toparlanmış ve yedeğinin de olmaması nedeniyle aldığı sürenin hakkını vermeye başlamış. Nelson dışında 2 önemli sakatı daha var takımın. 2 numara rotasyonunu oluturan zaman zaman birlikte 2-3 oynayan 2 adam Bogans ve Pietrus sakatlandı. Bogans'ı daha önce söylemiştik, Pietrus'un sakatlığı 76ers maçında oldu ve ciddi. Baş parmağının bağları kopmuş, geri dönüşü 5 haftayı bulacak. Bogans da 3 hafta yok. Sonuç 2 numara Redick ve Lee'ye kaldı. Bu Redick için önemli bir fırsat ama o üç maçta sadece 6 sayı ortalama ile oynayarak bu fırsatı heba ediyor gibi gözükmekte. Hidayet ve Lewis bildiğimiz gibi şutör kimliklerini sakatlar nedeniyle daha çok top kullanarak ve sayı üreterek pekiştiriyorlar. Howard ise artan ezici performanslarıyla korkulan bir adam konumunda. Battie de yavaş yavaş ısınıyor basketbola. Şu dar kadrodan bu istikrarı alan Stan Van Gundy'e selam olsun!
