Orlando'da Big Three yine yıldızlaştı, Hidayet geri döndü, Lee kadroya döndü, Orlando çok güzel savunma yaptı, Kaan Kural bu sefer daha masumdu, bense mutlu yatıyorum, 2 alttaki gönderide dediğimin, eksik olunca daha rahat oynamanın, gerçekleşmesi artık Magic'in karakteri, mümkünse tam kadro çıkmasınlar sahaya.
Sevgili dostum ozhano ile bir kaç gündür Messi mi Ronaldo mu diye birbirimize girmiş durumdayız. Kimin kimi savunduğunu söylemeden gelen giden futbolseverlere bir soralım istedik. Hazır yarı finaller yeni oynanmış Şampiyonlar Ligi'nde, her ikisi de kupanın birer kulpundan tutmuş çekiştirirken soruyoruz sorumuzu:
Fatih Terim
Fernando Perreira Wallace
Aly Cissokho
Berndt Schuster
Mircea Lucescu
Javier Saviola
Claudio Pizarro
İlk maçtaki konsantrasyon eksikliğini ve dolayısıyla seriye adapte olamama sıkıntısını Rivers takımı ve rakibi üzerinde iyi çalışarak aşmış gözüktü 2. maçta. Orlando'nun mevcut kadro yapısındaki zaafları çok iyi kullanarak sonuca erken gitme şanslarının olduğunu çözmüştü Rivers. Takımını maç boyu çok iyi idare etti ama bir de beklenmeyen faktör beliriverdi ki sahada hepimizin ağzı açık kaldı: Eddie House. Belki de Pierce'ın bu kadar çabuk 3 faul sonrasında 4 faul yapması Rivers'ın istediklerini yapma yolunda bir engeli kaldırdı Celtics'in yolundan. Tanıdığımız Pierce hem topu sevdiği hem de Hidayet'i oyundan soğutmak için birebirleri zorlaması muhtemel bir ismi Celtics'in. Ötesinde Garnett'in yokluğunda takım onun ve Allen'ın eline bakıyor. Bu da demek oluyor ki Pierce'ın olmaması rakibin savunma planları açısından tam bir karmaşa kaynağı.
Howard Sixers - Magic serisinin 5. maçında Dalembert'e attığı dirsek nedeniyle ceza almış ve 6. maçta forma giyememişti. O maçta Sixers'ın savunmadaki şaşkınlığını hatırlarsak bu maçı da aslında biraz anlamış oluruz. Her ne kadar deplasmandaki ilk maçı kazanmış olmanın verdiği rehavet de olsa Orlando oyuncularının üstünde, her maçta kenarda çıldıran Stan Van Gundy için Pierce'ın eksikliği farklı eşleşmelere gitmesine ve savunmadaki zaaflara yol açtı. Pierce olmayınca iyice kısa beşe dönen Celtics'te Redick'in hızlı 3 faulü sonrası Ray Allen'ı Hidayet aldı. Allen'ın çabukluğuna Hidayet'in bilek sakatlığı nedeniyle yavaş kalmasını ekleyince o eşleşmeden Boston adına servet, Magic adına felaket çıktı. Her ne kadar istatistiklerde çok iyi oynamış gibi gözükse de Lewis'in Scalabrine ve Davis ile eşleşmelerinde güçsüz ve silik görüntüsü de buna eklenince Celtics hücumda önemli bir etkinlik yakaladı. İlk maçta mükemmel olmasa da Rondo'yu sindirecek ve etkisini azaltacak bir oyun oynayan Alston oyun sıkıştıkça zorlamalara girince oyundan kopma noktasına geldi. Çok iyi perde oyunları yapan rakip karşısında çoğu zaman Rondo'yu kaçırdı veya şutör adam üzerinde ve uzağında kaldı. Penetrelerine de önlem alınmıştı bu sefer, boyalı alanda Celtics muazzam bir yardım savunması yaptı. Böyle olunca da Alston sahadan silindi.
Son Sözüm yine Kaan Kural'a. İlk maça ilişkin yazımda o başlığı sırf artık midem bulandığı için atmıştım şampiyonun yüreği muhabbetinden. Beni yanlış anlayanlar da olmuş, sanki Boston'u rezil ettik havasına girdiğimi sananlar. Durum öyle değil. Hem blogdaki karşılıklı yorumlarda hem de yazılarımda rahatlıkla görebilirsiniz ki, rakibi aşağılamak benim yapımda olan bir şey değildir. Tepkimin adresi belli; Kaan Kural. Dün geceki maçı her iki takım taraftarı olmayıp da seyredenlerin eminim ki aklında soru işaretleri oluşmuştur maç yorumlarıyla ilgili. Örneğin:
3. çeyreğin başında yağmur gibi yağıp farkı 28 sayıya çıkardığı anda Magic, oyuncuların hepsi bir anda "maç bitse de gitsek" oldular. Bir benzerini daha hafta sonu Euroleague finalinde gördük. Fark 22 sayıya çıktı ve Pana "CSKA'yı bitirdik" derken bir anda maçı verme noktasına geldiler. Demek ki üst düzey maçlarda hiç bir şart altında rehavete kapılmamak gerek. Ancak bu Orlando'nun tipik hastalığı haline geldi. Play-off'larla beraber 15 maç sayarım ki 15 küsür farklardan verilsin ya da son anda kazanılsın. Bence bu oyuncuların tecrübe eksikliğinden kaynaklanıyor. Oysa aynı oyuncular kafa kafaya giden maçların çok büyük çoğunluğunu almayı başarıyorlar, birbirine tezat ve nedenini bir türlü anlayamadığımız bir kompozisyon bu. Kadroya baktığımızda en üst düzeyde ve en fazla sayıda play-off oynamış olan isimler Anthony Johnson ve Hidayet. AJ 90'a yakın maç ve 3 konfrerans finalinde görev almış ancak çoğunlukla 2. veya 3. tercih olarak oynamış. En son play-off'undan bu yana da tam 3 sezon geçmiş. Hidayet ise 58 maç ve 1 konferans finali yapmış, AJ'e göre daha fazla kullanılan bir isim olmuş takımlarında. Sadece 1 kez 2. tur oynayan Lewis ve Alston'a, bir de aynı durumdaki Howard'ı eklediğimizde takımda önemli bir tecrübe eksikliği göze çarpıyor. Aslında bunu ortadan kaldıracak adamların tecrübeli Hidayet ve AJ olmaları gerkirken rehavetten en çok etkilenen isimler onlar olarak gözüktü. Lewis de o kadar iyi başladığı bir maçta onlara uyunca takımı ayakta tutmak bir anda sürpriz adam Pietrus'a kaldı. Seriyi değerlendirdiğimiz yazıda Redick'in Magic için kara delik olacağını ve Pietrus'u sahada bolca göreceğimizi söylemiştim. Pietrus hem savunma açıklarını kapattı maç boyu hem de ciddi katkıda bulundu skora. Bu serinin "x" faktörü ben olacağım der gibiydi maç boyu. Howard maç sonu sorumluluk alıp, maç sonu taktik fauller için Van Gundy de Redick'i oyuna alınca Boston'un 28 sayıdan geri dönme macerası da yarıda kaldı.
Maçta her iki takım tarafında da şaşırtıcı olan Moore ve Battie'nin koçları tarafından tercih edilmemesiydi. SVG kısa süre Gortat ile oynarken, Rivers Scalabrine, Davis, Perkins üçlüsünü pivotta dönüşümlü oynattı. Magic'in 28 sayıdan maçı verme pozisyonuna kadar gelmesinin en büyük nedeni Scalabrine ve Davis'le kaldığı pozisyonlarda Howard'a top indirilmemesiydi. Van Gundy'nin kenardan "saati kullanın, pas yapın çığlıklarını" adeta duymazdan gelince Magic oyuncuları, kendi kendilerine yenileceklerdi. Pierce'ın enerjisiyle liderlik ettiği bu geri dönüşte taraftarın da rolünü yadsımamak gerekir. Hakemler üzerinde önemli bir etki yaratmayı başardılar. Özellikle farkın erimeye başladığı dakikalarda Ray Allen ve Paul Pierce çok basit düdükleri, yani yıldız düdüklerini almayı başarırken, Magic oyuncuları yerlerde bile sürünseler kolay kolay faul alamadılar. Düdükler hakkıyla çalınsa belki de maç bu noktaya kadar gelmeyecekti. Ama olan oldu, büyük fark erimesine rağmen Orlando Magic, geçen senenin şampiyonunu hem de deplasmanda yenerek 1-0 öne geçti. Artık saha avantajı Orlando Magic'te ama 2. maçı Boston alamazsa seri hiç beklenmeyen bir yöne doğru gidebilir.
"We aren’t defending anything, they can’t come back and take our trophy away. We are trying to win another one.”
Doğu Konferansı yarı finallerinin beklenen ve en fazla heyecana sahip olacak eşleşmesi beklendiği gibi, ama umulandan biraz daha geç başlıyor. Sixers’la kendi hatası yüzünden gereğinden fazla uğraşmak zorunda kalan Magic ile Chicago’nun elinden son anda kaçan Boston yarı finalde.
Boston açısından baktığımızda oldukça yorgun, yıpranmış ve Garnettsiz eksik olduklarını söyleyebiliriz. Ancak geçen sezon 21 sene sonra gelen şampiyonluk serüvenini hatırlayacak olursak ilk turdaki 4-3’lük Atlanta serisini ve o yorgun, yıpranmış Keltlerin yüzüğe doğru yürüyüşleri gelir gözümüzün önüne. O yüzden bu yorgunluk ne Boston için dezavantaj ne de Orlando için bir avantaj sayılabilir. Orlando’nun 4-3’lük Boston – Chicago serisinden tek kazancı Boston’dan 3 gün fazla dinlenmiş ve sakat oyuncularının rehabilitasyonu için fırsat yakalamış olması. Hidayet’in bileğindeki ciddi sakatlık ve maçlara iğneyle çıkıyor oluşu performansını bir hayli etkilemişti. Hafif antrenmanlar ve tedaviyle geçen 4 günün etkisi büyük olacaktır oyunu üzerinde. Sixers serisi 5. maçında Howard’ın dirseğiyle sakatlanan ve sinüs kemiğinde kırık oluşan Lee de ameliyat sonrası iyi çalışabilirse 3. ya da 4. maça yetişebilir. Lewis dizindeki zorlanmayı aşmış gözüküyor. Zaten onun için en büyük sıkıntı 1 ayı geçkin süredir hastanede yatan kızının iyileşmeye başlamış olması. Kanser teşhisi konulan kardeşinin de en kısa zamanda iyileşmesini, hiç kimsenin hastalıkla sınanmamasını diliyorum.
Kadrolara ve eşleşmelere bakacak olursak 2 takımın da üstün olduğu noktalarla karşılaşıyoruz. Kuşkusuz Boston’ın açık ara önde olduğu eşleşme Ray Allen – J.J.Redick eşleşmesi. Gerektiğinde delici gerektiğinde şutör bir yıldız Ray Allen ve karşısında hem fiziken zayıf hem de nispeten yavaş bir oyuncu var. 3 senedir doğru düzgün top oynamayan ve Lee’nin sakatlığı sonrası bir anda 2 numarada 1. tercih haline gelen Redick Magic açısından tam bir soru işareti ve belki de kara delik. Kariyerinin en iyi maçlarından biriydi Sixers serisinin son maçı ama rakibin yaşadığı şaşkınlık ve konsantrasyon kaybının bunda etkisi de gayet büyüktü. Redick’in muhtemelen çok zorlanacağı ve faul problemine gireceği bu eşleşmede Pietrus ilaç olmaya çalışacaktır.
Orlando’nun açık ara önde olduğu eşleşme ise Dwight Howard – Kendrick Perkins eşleşmesi olacak. Perkins ne yaparsa yapsın Howard’a göre 1-2 sıklet geride. Bu zamana kadar ki karşılıklı maçlarına bakacak olursak hep bu üstünlüğü görebiliriz. Howard’ın üzerinden fazla oynamayı tercih etmeyecektir Boston, amaç çoğunlukla onu ikili oyunlarla dışarıya çekip boyalı alana öyle girmek olacaktır. Perkins’in de tıpkı Redick gibi erken faul problemine gireceğini ve Moore’un 1.tura göre daha fazla süre alacağını söylemek yanlış olmayacaktır.
Oyun kurucu pozisyonunda Alston – Rondo birbirlerine denk oyuncular, birbirlerini yiyip bitireceklerdir. Ne Alston Rondo’yu ne de Rondo Alston’ı tutabilir. 3 numarada Hidayet Pierce’ı savunurken çok zorlanacaktır ancak bileğinin daha iyi olduğu varsayımıyla aynı sıkıntıyı Pierce da yaşayacaktır. 4 numarada Lewis hücumda Glen Davis’i bir hayli zorlayacak ve Boston’un savunmadaki yumuşak karnını Van Gundy de bu eşleşmede arayacaktır. 3-4 numara rotasyonuna ister istemez Van Gundy Battie’yi kullanmak durumunda, çünkü Pietrus ancak Redick’in açıklarını kapamakla meşgul olacaktır.
Orlando Magic maç başlarında Dwight Howard’ın üzerinden oynayıp Perkins’i oturtmaya çalışacaktır. Moore ve Scalabrine’nin oyunda olduğu dakikalarda içe penetreler ve alışık olduğumuz penetre üstü paslarla yakalanacak boş üçlüklere çalışacaktır. Sixers serisinin 6. maçında gördüğümüz üzere hızlı hücumlar, baseline katları, ikili oyunlar ve tepe pick and roll’leri gibi bir çok set zenginliğine sahip Magic devamlı aynı sete takılıp kalmazsa Boston savunmada fazlasıyla yorulur bu da onların hücumunu kötü etkiler. Eğer Boston savunma dozunu çok sertleştirirse o zaman çok pas yapmak durumunda Magic. Birebir zorlamalardan uzak durduğu sürece Magic Boston’a bir şekilde üstünlük sağlayabilecektir.
Boston tarafında Ray Allen’ın Redick madenini fazlasıyla işleyeceğini, Howard’ı Perkins’i tepeye çıkararak boyalı alandan uzak tutmaya çalışacaklarını ve Pierce’ın Hidayet üzerine sıkça yüklenerek onu da faul problemine sokmayı deneyeceklerini düşünüyorum. Oyun kurmada önemli bir etmen olan Hidayet ne kadar az sahada olursa Boston’ın şansı o kadar artacaktır.
Çok çekişmeli ve zorlu bir seri, 7 maça uzama olasılığı da yüksek. Eğer Garnett olsa Boston önde diyecektik ama şu kadrolarla seri tam anlamıyla ortada. Mantığımla yaklaştığımda Boston ya da Magic alır diyemiyorum ama hislerim seri Orlando’daki 6. maçta bitecek ve 4-2 Magic alacak diyor. Umarım böyle olur ve 6.Sixers maçında olduğu gibi tahminim tutar. İlk 2 maç 1-1 geçer ve Orlando’ya beraberlikle dönülürse, seri de dediğim yerde biter diyorum.
Kim kazanırsa kazansın tıpkı Chicago – Boston serisinde olduğu gibi her maçı son ana kadar heyecan dolu bir seri izleyecek ve basketbola doyacağız.
Diyecek laf bulamıyorum. Biz şu sağlıklı, sapasağlam halimizle en ufak sıkıntıya gelemezken, onlar Avrupa Şampiyonu! Helal Olsun Helal!
