Sayfalar

20 Temmuz 2009 Pazartesi

Cennet Yolcuları

Söylenecek pek söz yok gidenin ardından. Nedeni söylecek bir şey bulamamak değil asla, sözcüklerin ardı ardına ağızda dizilmesi ve hiçbirinin çıkmaya cesaret edememesi. Çünkü bir anlamda resmileştirmektir o gidişleri, sözcüklerin ağızlardan dökülmesi. Nasıl olur da bu kadar beyefendi, karınca ezmez, dünya tatlısı, böylesi sevilen ve hürmet edilen insanlar bu kadar erken giderler ya da alınırlar, orasını anlayamıyoruz asıl biz. Ve inanmak istemiyoruz, sonunda kabul etmek zorunda kalsak bile. Cennet Yolcuları diyorum ben her ikisine de, demek ki onlara orada burada olduğundan daha fazla ihtiyaç varmış. Huzurunuz eksik olmasın.

Hiç yorum yok: